در یک آزمایش با حضور 85 شخص مبتلا به آسم خفیف، علایم بیماری در افرادی که در کنار دارو از دوش تنفس پپ ورث (Papworth) استفاده میکنند، بسیار تخفیف میابد. در این شیوه تنفس که در دهه 1960 ابداع شد، اصل مهم تمرکز بر دیافراگم در زمان تنفس و تنفس از بینی است که با آموزش فنون تمدد اعصاب و شل کردن عضلات همراه است. این تکنیک با توسعه و بالا رفتن کیفیت داروهای آسم به تدریج فراموش شد.

در یک مقیاس 100 امتیازی برای تعیین میزان شدت علایم بیماری، آن دسته از بیمارانی که در آزمایش مذکور شرکت کرده و تنها بر دارو متکی بودند، در پاسخ به سوالاتی که درباره تعداد دفعات سرفه، خس خس سینه و دفع خلط بودند، به میانگین 33.5 رسیده و گروهی که به مدت 12 ماه از تکنیک تنفسی پپ ورث و دارو استفاده کرده بودند، این عدد به 24.9 رسید. عدد مذکور در یک بیمار غیر آسمی احتمالا در حدود 11 تا 12 خواهد بود.

تفاوت حدود 9 عدد میان گروهی که از تکنیک تنفسی استفاده کرده و گروه دیگر، از نظر بالینی بسیار پر اهمیت است.

فوت و فن نفس کشیدن
این تکنیک تنقس، با آموزش تمدد اعصاب و شل کردن عضلات و تعلیماتی برای گنجاندن این شیوه در زندگی روزمره – به کار بردن این روش در حالت نشسته، ایستاده، در حال راه رفتن و صحبت کردن- همراه است.

دکتر مایک توماس (Mike Thomas)، محقق اصلی در این مطالعات در سازمان تحقیقاتی خیریه (Asthma UK)، از اجرای این تحقیق بسیار استقبال کرده است. به گفته او: " این تحقیق، با مطالعات انجام شده در استرالیا و انگلستان مطابقت دارد و نشان میدهد که تمرینهای تنفسی میتوانند در کاهش نیاز به آرام بخشهای دارویی موثر بوده و کیفیت زندگی مبتلایان به آسم را افزایش دهند."

" البته استفاده از داروهای تجویز شده برای بیماران مبتلا به آسم، در کنار هرگونه شیوه تنفسی مفید، ضروری است." در میان هر 12 بزرگسال و هر 8 کودک، یک نفر به بیماری آسم مبتلا است.